Τρίτη, Αυγούστου 26, 2008

«Δυστυχώς αποτύχαμεν»

Διαβάζω στην Καθημερινή το άρθρο για το νέο πακέτο φορολογικών μέτρων. Μεταξύ άλλων ηρωικών περί επερχόμενης σύγκρουσης με τις συντεχνίες (όχι ανοίγοντας την αγορά, αλλά ανεβάζοντας την φορολογία τους, την οποία βέβαια σαν συντεχνία μπορούν και θα περάσουν στους καταναλωτές), το πακέτο περιλαμβάνει και την περαιτέρω φορολόγηση των μερισμάτων, απο το 25% που είναι τώρα στο 35% (ενώ ο εταιρικός φόρος παραμένει στο 25%).
Μερικές παρατηρήσεις:
Πρώτον, αν θες να χτυπήσεις τις συντεχνίες δεν ανεβάζεις την φορολογία τους (που σαν συντεχνία είναι βέβαιο ότι θα περάσουν στους καταναλωτές), αλλά ανοίγεις την αγορά και τον ανταγωνισμό. Το πολιτικό κόστος βέβαια είναι μεγαλύτερο τότε...
Δεύτερον, για την αποτελεσματικότητα της πρόσθετης φορολόγησης μερισμάτων. Όσο λαοφιλής και να ακούγεται, είναι αφελής, στην καλύτερη περίπτωση άχρηστη και στην χειρότερη επιβαβλής. Εξηγούμαι: η αύξηση της φορολόγησης των μερισμάτων με συντελεστή μεγαλύτερου του εταιρικού φόρου, απλώς θα οδηγήσει πολλές εταιρίες να μειώσουν δραστικά το μέρισμα και να κρατήσουνε τα κέρδη με στόχο να αποφύγουν τη υψηλότερη φορολογία και να προστατέψουν τα συμφέροντα των μετόχων στους οποίους είναι υπόλογες. Στρέβλωση λοιπόν στην αγορά με κατα πάσα πιθανότητα μενιχρά αποτελέσματα.
Τέλος, πέρα από την αποτελεσματικότητα, είναι αξιοσημείωτο πόσο απελπισμένη είναι η κυβέρνηση για να ανεβάσει φόρους. Ας πρόσεχε βέβαια, όταν έπρεπε και μπορούσε να κάνει μεταρρυθμίσεις, ήθελε λέει smooth μεταρρυθμίσεις, by consensus. Που βασικά σημαίνει ότι δεν είχε όρχεις για δύσκολες συγκρούσεις.
Το αποτέλεσμα αναμενόμενο. Δεν έχει τέλος, η πτώση μας στις διεθνείς κατατάξεις ανταγωνιστικότητας. Το 2004, όταν ανέλαβε η Ν.Δ, σύμφωνα με το Global Competitiveness Report του World Economic Forum, η Ελλάδα ήταν 37η σε 104 χώρες, (εκατοστιαία κατάταξη: 36η). Στην ίδια έρευνα για το 2007-08 η Ελλάδα έπεσε κάτω από την μέση, είναι 65η σε 131 χώρες (εκατοστιαία κατάταξη: 50η)*, και μας περνάνε το Μαρόκκο, η Ινδονησία, η Κόστα-Ρίκα, η Τουρκία, η Μάλτα, η Ιορδανία κλπ. Αναλογικά είναι σαν να αναλαμβάνει ένας καινούριος προπονητής μια ομάδα που παίζει Α΄Εθνική και μετά από λίγα χρόνια η ομάδα να παίζει για σωτηρία στην Β’ Εθνική. Ειλικρινά, έναν τέτοιον προπονητή, τι θα τον κάνατε;

* Αυτή η πτώση είναι ακόμα χειρότερη εάν αναλογιστεί κανείς ότι οι καινούριες χώρες που προστέθηκαν στην βαθμολόγηση τα τελευταία χρόνια είναι κυρίως φτωχές αναδυόμενες για τις οποίες μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχαν στοιχεία.

18 σχόλια:

ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΣ είπε...

Και όλες αυτές οι αυξήσεις στην φορολογία την ίδια στιγμή που οι δημόσιες δαπάνες - σύμφωνα με το Βήμα - αυξάνονται με ρυθμούς του 8%.
Κάθε φορά που μια συντεχνία μπλοκάρει τους δρόμους, κατεβάζει τους διακόπτες ή κλείνει τα παντζούρια με σκοπό την προάσπιση των “εργασιακών δικαιωμάτων” να θυμάστε ότι στο τέλος κάποιος θα πρέπει να τα πληρώσει όλα αυτά. Το ότι έχουμε το διπλάσιο αριθμό ανθρώπων να εργάζονται στο δημόσιο τομέα από ότι η Βρετανία – μια χώρα με σχεδόν το εξαπλάσιο πληθυσμό από ότι η Ελλάδα – αυτό έχει το κόστος του. Το ότι υπάρχουν άτομα που παίρνουν σύνταξη στα 50, αυτό σημαίνει ότι κάποιος άλλος θα πρέπει να δουλεύει για το ευατό του και για τον 50νταρη που μόλις βγήκε στην σύνταξη.

Αν και ένα μεγάλο μέρος αυτών τον υπέρογκων ποσών καλύπτετε από δανεισμό τα υπόλοιπα θα πρέπει να έρθουν από την φορολογία. Επειδή τα δάνεια έχουν δόσεις που θα πρέπει να πληρωθούν και λόγο ότι θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να δανειστούμε ακόμα περισσότερα, η ανάγκη του κράτους για νέους φόρους θα αυξάνετε με γεωμετρικούς ρυθμούς.

Αυτοί που θα την πληρώνουν θα είναι πάντοτε οι πιο παραγωγικοί τομείς της οικονομίας, που θα συρρικνώνονται χρόνο με το χρόνο μειώνοντας τα φορολογικά έσοδα του κράτους και δημιουργώντας μεγαλύτερη ανάγκη για νέους φόρους.

Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος της φτώχειας που έχουμε δημιουργήσει. Νέοι/αυξημένοι φόροι = συρρίκνωση της οικονομίας = μειωμένα κρατικά έσοδα/μεγαλύτερη εξάρτηση στο δημόσιο για εργασία = νέοι/αυξημένοι φόροι...

Αυτή είναι η συνταγή της οικονομικής και πολιτικής παρακμής που ακολουθούμε πιστά. Δεν είμαστε οι πρώτοι βέβαια. Αν σας αρέσει η ιστορία, διαβάστε για την Ρωμαϊκή/Βυζαντινή αυτοκρατορία στα τελευταία της και θα δείτε αρκετά από Ελλάδα του 2008.

GreekForum είπε...

Η φορολόγηση των μερισμάτων (και των κεφαλαιακών κερδών, κατά τον τρόπο που εξαγγέλθηκε) αφορά τους πάντες και μόνο αν είναι παντελώς άσχετος κάποιος μπορεί να του ακούγεται "κοινωνικά δίκαιη".
Σκεφτείτε μόνο ότι όλα σχεδόν τα μακροχρόνια αποταμιευτικά/ασφαλιστικά/επενδυτικά προϊόντα επενδύουν και σε μετοχές.
Αν θέλετε, δείτε και το σχόλιό μου εδώ.

Ανώνυμος είπε...

Κατά τα άλλα ο Ομπάμα που θέλει να αυξήσει τους φόρους και τα κρατικά έξοδα προσελκύει τους libertarians...

Dorotheos είπε...

"Δεύτερον, για την αποτελεσματικότητα της πρόσθετης φορολόγησης μερισμάτων. Όσο λαοφιλής και να ακούγεται, είναι αφελής, στην καλύτερη περίπτωση άχρηστη και στην χειρότερη επιβαβλής."

Να σου υπενθυμίσω η φορολογική επιβάρυνση των κεφαλαιακών κερδών στην Ελλάδα είναι από τις χαμηλότερες στην ΕΕ, όπως και ότι η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες που ως τώρα τουλάχιστον δεν φορολογεί μερίσματα και την υπεραξία από την πώληση μετοχών.

Athena Smith είπε...

Η φορολογια μερισματων θεωρειται αδικη απο πολλους διοτι αποτελει διπλη φορολογηση. Εδω στις ΗΠΑ πχ οταν μια εταιρια εχει κερδη μπορει να πληρωσει ως και 35% η ως και 40% αν συμπεριλαβουμε και τα state taxes. Οταν τα καθαρα κερδη διανεμονται στους μετοχους, και αυτοι φορολογουνται τοτε προσθετικα μπορουμε να φτασουμε το 60% . Αυτο για πολλους ειναι δημευση ας σκεφτει κανεις οτι ο μετοχος ρισκαρει τα λεφτα του για να επενδυσει και οταν η επενδυση πετυχαινει τα οφελη ειναι πολλαπλα για την κοινωνια.

Απο την αλλη μερια ομως η απαλλαγη απο αυτη τη φορολογηση, μειωνει τις εισροες και το ελειμμα διογκωνεται. Αυτο συνεβη κι εδω με τις απερισκεπτες φοροαπαλλαγες του Μπους που τελικα διενειμαν τα οφελη στο τοπ 5% της κατανομης εισοδηματος, και σε αυτη την κατηγορια ανηκουν ανθρωποι που τεινουν να αποταμιευουν/επενδυουν ανα τον πλανητη και οχι να καταναλωνουν πλεον.

Η IHT εγραψε εχθες οτι και ο Sarkozy προτιθεται να φορολογησει μερισματα για να αυξησει τον ελαχιστοο μισθο και για να χρηματοδοτησει κινητρα στους ανεργους ωστε να βρουν εργασια. Απο την αλλη μερια, μολις πριν απο μερικες ωρες διαβασα παλι στην IHT οτι στην Κινα σκεφτονται να καταργησουν τη φορολογια μερισματων πληρως για να τονωσουν τη φθινουσα πορεια των μετοχων.

Bottom line. Aν το κρατος χρειαζεται εισροες, φυσικα και θα φορολογησει διοτι η αναγκη ειναι αμεση. Εσεις ποια λυση θα προτεινατε; (ας μην αρχισουμε το κατηγορητηριο τωρα για το τι φταιει... ας μου πει καποιος αν υπαρχει καποια αμεση διαφορετικη θεραπεια)

Γ.Σαρηγιαννίδης είπε...

@ Athena Smith «Aν το κρατος χρειαζεται εισροες, φυσικα και θα φορολογησει διοτι η αναγκη ειναι αμεση. Εσεις ποια λυση θα προτεινατε;»

Άμεση και ταχεία περικοπή των δαπανών. Περιορισμός της σπατάλης, περιορισμός της γραφειοκρατίας, απελευθέρωση της αγοράς. Περικοπή στα αλόγιστα έξοδα σε αδιέξοδες πολιτικές και πάγωμα των προσλήψεων στο δημόσιο που συνεχίζουν με τους γνωστούς ρυθμούς.

tyn είπε...

"το πακέτο περιλαμβάνει και την περαιτέρω φορολόγηση των μερισμάτων, απο το 25% που είναι τώρα στο 35%"

??

Απο 0% στο 10% αν δεν κανω λαθος.

GreekForum είπε...

@rebel: Πράγματι, τα μερίσματα φορολογούνται σε πολλές χώρες, καθώς και τα κεφαλαιακά κέρδη.
Για τα κεφαλαιακά κέρδη το βασικό κακό είναι ο τρόπος φορολόγησης. Και άδικος γενικά (δε συμψηφίζονται με ζημιές) και "κοινωνικά" άδικος. Δες κι εδώ.

Για τα μερίσματα η βασική αδικία είναι πως πρόκειται για διπλή φορολόγηση. Τα μερίσματα είναι ποσοστό από τα κέρδη μετά φόρων. Επιπλέον, θα υπέθετε κανείς ότι μια κυβέρνηση θα ήθελε να ενθαρρύνει μορφές επένδυσης / αποταμίευσης με χαμηλότερο ρίσκο και χωρίς μεγάλα σκαμπανεβάσματα όπως είναι η επένδυση σε μετοχές/εταιρείες που δίνουν μέρισμα. Επίσης, έχουν δοθεί αναλυτικά επιχειρήματα από πλευράς χρηματιστών για το πως οι "μεγάλοι" μπορούν να αποφύγουν αυτή τη φορολόγηση και τελικά θα πληρώσουν μόνο οι μικροεπενδυτές.

Unknown είπε...

Άμεση και ταχεία περικοπή των δαπανών. Περιορισμός της σπατάλης, περιορισμός της γραφειοκρατίας, απελευθέρωση της αγοράς. Περικοπή στα αλόγιστα έξοδα σε αδιέξοδες πολιτικές και πάγωμα των προσλήψεων στο δημόσιο που συνεχίζουν με τους γνωστούς ρυθμούς.

Ο Ομπάμα, που η οικονομική του πολιτική προσελκύει τους libertarians (lol), προτιμά τη φορολογία.

Athena Smith είπε...

Για αμεση λυση μιλησα.
Για να περιορισεις τις σπαταλες χρειαζεσαι καλο μανατζμεντ.
Δεν το εχουμε. Και να το ειχαμε θα τα ειχε βροντηξει μπροστα στο γραφειοκρατικο λαβυρινθο που απαιτειται για την μειωση αυτη και στο σαμποταζ που θα του γινοταν.

Απελευθερωση της αγορας; Αδιανοητη. Δεν τη θελει ο μεσος Ελληνας που εξακολουθει να μιλα για ενα κρατος οχι μονο "πατερουλη" αλλα και "ρυθμιστη" τιμων και κερδων.

Να προσθεσει κανεις και την παταξη της φοροδιαφυγης; Κι αυτη αδιανοητη. Υπολογιζεται οτι το 50% της οικονομιας μας κινειται υπογειως.

Ποια αμεση λυση εμεινε μεσα σε ρεαλιστικα πλαισια; Μονο η αυξηση εισροων.


Στα ανεπτυγμενα κρατη βεβαια αυτο το μετρο συνοδευεται και απο αλλο πιο μακροπροθεσμα, που κινουνται στα πλαισια απελευθερωσης ωστε η αυξηση της φορολογιας που επεβληθη να καταργηθει σε λιγα χρονια. Αλλα στα τριτοκοσμικα σαν το δικο μας και τη Ζιμπαμπγουε, η μακροπροθεσμη και πιο αποτελεσματικη θεραπεια ειναι αδιανοητη. Εγω δε θα ζω για να τη δω. Ουτε τα παιδια μου.
Ελπιζω τα εγγονια μου.

Dorotheos είπε...

@greekforum

Ο τρόπος φορολόγησης και η «διπλή» φορολόγηση αποτελούν δευτερεύοντα ζητήματα. Σε ένα στοιχειωδώς κοινωνικά δίκαιο φορολογικό σύστημα τα μερίσματα και η «υπεραξία» μετοχών φορολογούνται και πρέπει να φορολογούνται. Μόνον οι φιλελεύθεροί μας μπορούν να έχουν αντίθετη άποψη! Η σχετική φορολογική ασυλία που απολαμβάνει το κεφάλαιο στην Ελλάδα είναι άνευ προηγουμένου στη Δ. Ευρώπη και θα τη χαρακτήριζα τριτοκοσμικού επιπέδου. Να σημειώσω ότι το corporate tax του 25% στην Ελλάδα είναι από τα χαμηλότερα στον ΟΟΣΑ –μόλις 7-8 χώρες έχουν χαμηλότερα ποσοστά - και αυτό χωρίς να συνυπολογίσουμε τη φοροδιαφυγή!

Η άθλια κυβέρνηση μας έχει να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο και ως ένα βαθμό απροσδόκητο έλλειμμα, το οποίο κατά κύριο λόγο οφείλεται στην κρίση που διανύουμε και σε μια χρόνια αδυναμία αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής. Τα έσοδα του κράτους ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη και η φορολογική βάση στην Ελλάδα μικρή, συρρικνούμενη και βασίζεται κύρια στη φορολόγηση των μισθωτών. Ας μην τα φορτώνουμε όλα, λοιπόν, στις ενεξέλεγκτες «δαπάνες» του κράτους. Τέλος, αυτή καθαυτή η φορολόγηση κεφαλαιακών κερδών δεν έχει σχέση με την παραγωγικότητα της ελληνικής κοινωνίας, δεν αυξάνει κανείς την παραγωγικότητα με φοροαπαλλαγές στους κατόχους του κεφαλαίου και του πλούτου. Απορώ πως το αρχικό άρθρο κατάφερε και τα συνέδεσε.

Ανώνυμος είπε...

Στην Ελλάδα δεν φορολογείται η υπεραξία των μετοχών αφού φορολογείται η κάθε συναλλαγή χωριστά! Το να φορολογείται και το ποσό που παίρνει κανείς στο χέρι από την πώληση της μετοχής - χάσει-κερδίσει κανείς - και το κέρδος από την μετοχή είναι παραλογισμός πρώτης τάξης μεγέθους. Η διπλή φορολόγηση ή τριπλή κ.ο.κ. είναι θέμα.

Μόνο στην αριστερά πιστεύουν ότι μπορούν να καταστείλουν την φοροδιαφυγή χωρίς να έχουν δίκαιο και απλό φορολογικό σύστημα. Η φοροδιαφυγή είναι κοινωνική πληγή για όλους - και τους μισθωτούς - και οι έκτακτες και άδικες φορολογίες δεν βοηθάνε στην αντιμετώπιση. Η αριστερά μπορεί πάντως να βγάλει ένα νόμο που να ζητά την τήρηση των φορολογικών νόμων.

Ανώνυμος είπε...

rebel

αλλα επισης δεν αυξανεις την παραγωγικοτητα με φοροεπιδρομες. Το προβλημα ειναι απλο, επι δεξιας διακυβερνησης φτασαμε στο πρωτοφανες 1.000.000 δημοσιων υπαλληλων, η αν το πουμε αλλιως 3.500.000 σιτιζομενοι απο το δημοσιο (συν γυναιξι και τεκνοις). Αρα η μιση πλην ομως παραγωγικη Ελλαδα τρεφει την αλλη μιση μη παραγωγικη.
Περι φορολογιας μερισματων κλπ.
1)Ειναι νταβατζιλικι να φορολογειται κερδος μετα φορων εις διπλουν! Ο μετοχος συνεισφερει στο μετοχικο κεφαλαιο της εταιρειας δεν παιρνει το μερισμα απο το τιποτα.
2)Οταν λεμε για ελευθερο επαγγελματια στην Ελλαδα, δεν εχουμε να κανουμε με τον Μπαφετ, τους Γουαλτον η την Σημενς, αλλα με μικρομεσαιες επιχειρησεις απο τις οποιες σιτιζονται οικογενειες και οχι μετοχοι.
3)Σε περιβαλλον διεθνους υφεσης με την αγορα να εχει αποστραγγιστει απο χρημα, το να βαζεις νεους φορους ειναι καθαρη τρελα.
4)Ουδεις ειπε στον Αλογοσκουφη οτι πρεπει να χρηματοδοτει ελλειματικες ΔΕΚΟ, να προσλαμβανει συνεχεια κοσμο στο Δημοσιο, να μην κανει στοιχειωδη ενεργειακη πολιτικη για να απεξαρτηθουμε απο το πετρελαιο.
5)Ευρωπαικη διασταση. Καποτε ο καθε Τρισε και ο καθε Αλμουνια θα πρεπει να παψουν να δρουν ως κομισαριοι. Η παρανοια της αυξησης των επιτοκιων σε καθεστως υφεσης (παιζει να δημιουργησει στασιμοπληθωρισμο) και το γεγονος της αρνησης της μειωσης των φορων των καυσιμων θα πρεπει να βαλει τις χωρες να σκεφτουν αν το μοντελο της ΕΚΤ ειναι βιωσιμο.
6)Περι φοροδιαφυγης. Η ευθυνη σε μια δημοκρατια ειναι ατομικη και οχι συλλογικη. Αν το κρατος δεν εχει ελεγκτικους μηχανισμους ειναι προβλημα του, πιστευω δε πως με την φοροεπιδρομη θα πεσουν τα εσοδα.
7)Ιδεολογια. Ο επιχειρηματιας αναλαμβανει τον κινδυνο και το κρατος σου ερχεται συνεταιρος.
8)Ανταποδοτικοτητα των φορων. Ουδεις ειναι διατεθειμενος να πληρωσει φορο αν ξερει πως δεν θα εχει τις αναλογες παροχες.
9)Μπορει ο εταιρικος φορος να ειναι 25% αλλα υπαρχουν νταβατζιλικια οπως η προκαταβολη φορου (ανηκουστο), οι φοροι κατοχης γαιων και ακινητων, ΙΚΑ-ΤΕΒΕ, ΦΠΑ (ειτε σε επενδυτικες αφορες που πληρωνει ο επιχειρηματιας ειτε στις πωλησεις του που μειωνουν τον τζιρο του) συν βεβαια ολα τα λαδωματα, τις αλλαγες φορολογικου συστηματος καθε τρεις και λιγο. Και γενικα ολο αυτο το εχθρικο περιβαλλον προς την επιχειρηματικοτητα.

Dorotheos είπε...

@Ανώνυμος

Συμμερίζομαι απόλυτα την άποψη ότι το φορολογικό σύστημα της Ελλάδας είναι άδικο, μη λειτουργικό και ανορθολογικό, ένα μπάχαλο δηλαδή, και επιδέχεται απλοποίησης και εξορθολογισμού. Αλλά και ποιο «ελληνικό σύστημα» δεν είναι τέτοιο; (Θα έλεγα η φράση «ελληνικό σύστημα» είναι σχήμα οξύμωρο.) Το κύριο σημείο που ήθελα να θίξω, άσχετα από τα σπασμωδικά και άστοχα και βλακώδη «μέτρα Αλογοσκούφη» του σήμερα, είναι ότι το κεφάλαιο και τα κέρδη του (είτε με τη μορφή «υπεραξίας» μετοχών, είτε μερισμάτων) και οι μεγαλομέτοχοι ως φυσικά πρόσωπα δεν φορολογούνται κατά τα δέοντα, και οι κάθε λογής επιχειρηματίες, ενώ απολαμβάνουν αυτές τις θεσμικές φοροαπαλλαγές, φοροκλέβουν και από πάνω. Και έχουμε σε μια γωνιά μια χούφτα φιλελεύθερους να ωρύονται ότι δήθεν η επιχειρηματικότητα βρίσκεται υπό διωγμό.

Το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι τα έσοδα του προϋπολογισμού από άμεση φορολόγηση είναι κάπου 10% όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος της Ε.Ε. είναι 15%.

@Σαρδανάπαλος

Συμφωνώ ότι ο δημόσιος τομέας είναι υπερδιογκωμένος και αντιπαραγωγικός και οι 1,000,000 ΔΥ πρέπει να αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ. Το ίδιο μάλλον ισχύει και για το μέγεθος της φορδιαφυγής. Όπως συμφωνώ ότι οι κυβερνήσεις κακοδιαχειρίζονται τους λιγοστούς πόρους τους. Αυτό όμως δεν απαλλάσσει το κεφάλαιο και τους επιχειρηματίες από την υποχρέωση τους να συμμετέχουν με το μερτικό τους στα έσοδα του κράτους και σε μια κοινωνική ανακατανομή τούτων μέσω υποδομών, παιδείας, υγείας, κτλ.

Το ειρωνικό και τραγικό της όλης υπόθεσης δεν είναι τόσο το ότι κάπου 50% αυτών των επιχειρηματιών που αναφέρεις δηλώνουν εισοδήματα κάτω από το επίσημο όριο της φτώχιας, όσο το ότι η μεγάλη τους μάζα υποστηρίζει (από κάθε άποψη, ακόμα και εκλογική) και «λαδώνει» τις κυβερνήσεις και τους μηχανισμούς του κράτους προς ίδιον όφελος (δηλ. προσωπικό πλουτισμό), ενώ όταν το ίδιο το κράτος βγαίνει και παίρνει μέτρα που θίγουν στο ελάχιστο κάποιες κατεστημένες αντιλήψεις και καταστάσεις και συνήθειες ενίστανται κατά κάποιας "αδικίας" εις βάρος τους και εις βάρος της κοινωνίας.

Dorotheos είπε...

Διόρθωση παραπάνω:

"Το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι τα έσοδα του προϋπολογισμού από άμεση φορολόγηση είναι κάπου 10% *του ΑΕΠ* όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος της Ε.Ε. είναι 15%."

Γεώργιος Ιακ. Γεωργάνας είπε...

Προτείνω στα πρακτικά μέτρα την κατάληψη των 400-500 εφοριών και υποκαταστημάτων ΙΚΑ ανά την επικράτεια κατά το παράδειγμα των καταλήψεων σχολείων ανά την επικράτεια με αίτημα το πάγωμα των αποδοχών των κάθε λογής κρατοδιαίτων μέχρι να φθάσουν οι κατά κεφαλήν αποδοχές τους το 65% αυτών των υπολοίπων μισθωτὼν. Τ0 65% για να αντισταθμίζεται η μονιμότητα και η λούφα των κρατοδιαίτων.

Η λογική είναι ότι ενώ ο αριθμός των μισθωτῶν στον ιδιωτικό τομέα έχει βαλτώσει λόγω της εξοντωτικής φορολογήσεως της μισθωτής εργασίας, όλο και περισσότεροι καταφεύγουν στο δημόσιο όπου δεν παράγουν, αλλά ελπίζουν να ζήσουν εις βάρος των υπολοίπων.

Πώς καταφέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα «κινήματα» και καταλμβάνουν 400 σχολεία ανά την επικράτεια σε λίγες ώρες ;
Άλλως, αν δεν μποροὺν οι γνησίως εργαζόμενοι να κάνουν το ίδιο, είναι άξιοι της τύχης τους.

Ανώνυμος είπε...

Σχετικά με τη φορολογία κεφαλαίου, δείτε σήμερα δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας που ζητάει κάθε είδους εισόδημα να φορολογείται με τον ίδιο συντελεστή!

Συμφωνώ με τη φορολογία κεφαλαίου αλλά με μια διαφορά: όταν έχεις ένα θετικό κλίμα στην οικονομία, ανάπτυξη, δημιουργία θέσεων εργασίας και υπεραξιών, είναι λογικό ένα κομμάτι αυτής της υπεραξίας να πηγαίνει στο κράτος είτε για κοινωνική πολιτική και μείωση των ανισοτήτων, είτε για δημιουργία υποδομών, στις οποίες βασίζονται και οι υπεραξίες που δημιουργούνται.

Όταν όμως έχεις μια οικονομία που επιβραδύνεται, που οι υπεραξίες εξαφανίζονται, όλοι σφίγγουν το ζωνάρι και έρχεται το κράτος, που βλέπει και τα δικά του έσοδα να μειώνονται, και λέει για να καλύψω εγώ τη χασούρα μου θα τα πάρω από σενα και εσύ κόψε το λαιμό σου να βγάλεις άκρη, αυτό δημιουργεί ένα πολύ αρνητικό κλίμα στην αγορά. Και σε τέτοιες καταστάσεις ακόμα και φιανομενικά μικρές αλλαγές μπορεί να φέρουν μαζικές ανακατατάξεις πχ μαζική έξοδο κεφαλαίων.

Πάντως, σε σχέση και με προηγούμενα σχόλια, στη φορολογία κεφαλαίου υπάρχουν δυο κοροϊδίες. Από τη μια ο εύκολος λαικισμός που λέει "παρτα από αυτούς που βγάζουν δισεκατομμύρια, δεν θα τους λείψουν". Η αλήθεια είναι ότι σε όλους αυτούς τους φόρους η μπάλα παίρνει και πολλούς μικρομεσαίους, ενώ τα μεγάλα ψάρια έχουν χίλιους τρόπους να τους γλιτώνουν.

Πχ η φορολογία των τόκων καταθέσεων που επιβαρύνει μικρομεσαίους ή συνταξιούχους που με χίλια ζόρια και απ'το βαριά φορολογημένο εισόδημα τους έχουν βάλει στην άκρη λίγα λεφτά, και έρχεται το κράτος και παίρνει το 10% των τόκων.

Και η δεύτερη κοροϊδία είναι ότι όλους αυτούς τους φόρους τους πληρώνουν ΟΛΟΙ! Διαχέονται σε όλη την κοινωνία και βγαίνουν από το πορτοφόλι ολων. Πχ οι φόροι στα ακίνητα που τελικά τους πληρώνει ο μικρομεσαίος που αγοράζει ένα σπίτι και πληρώνει υψηλότερη δόση ή η επιχείρηση που πληρώνει υψηλότερα ενοίκια και αυξάνει τις τιμές.

Όσο για τους φόρους του χρηματιστηρίου, οι επιχειρήσεις για να διατηρήσουν τα κέρδη ανά μετοχή και τα περιθώρια κέρδους των επενδυτών τους, είτε θα μειώσουν το κόστος απολύωντας κόσμο είτε θα αυξήσουν τις τιμές.

Ανώνυμος είπε...

Poli kali i idea gia mazikes katalipsis eforion!

Gia na tin proothisoume ligo, se afti tin hora mono etsi katalavenoun.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock