Τρίτη, Απριλίου 26, 2005

Το αμερικανικό σύστημα γεννάει φτώχεια και εξαθλίωση?

Νέο άρθρο

Ίσως μια από τις πιο πολυχρησιμοποιημένες αυταπάτες των εχθρών της ελεύθερης οικονομίας και των ανοιχτών αγορών είναι ότι το αμερικανικό μοντέλο παράγει ανισότητες, φτώχεια και εξαθλίωση. Παλαιότερα μάλιστα την προσδιόριζαν και ποσοτικά στο ένα τρίτο του πληθυσμού (οι περίφημες θεωρίες της κοινωνίας των δύο τρίτων). Όλα αυτά φυσικά χάρη στον δαιμονικό νεοφιλελευθερισμό. Βέβαια τελευταία δεν ακούμε πολλές τέτοιες υπερβολές διότι η αλήθεια γίνεται όλο και πιο δύσκολο να αλλοιωθεί.

Υπάρχουν άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας στις ΗΠΑ; Ασφαλώς και υπάρχουν. Αντιστοιχούν στο 12% περίπου. Τι ορίζεται όμως ως όριο φτώχειας; Χοντρικά, θεωρείται κάποιος κάτω από το όριο αυτό όταν έχει εισόδημα λιγότερο από το μισό του μισού του μέσου εισοδήματος της χώρας. Αυτό όμως είναι απλά μια στατιστική κατανομή. Δεν είναι σε θέση να περιγράψει την αγοραστική δύναμη και το βιοτικό επίπεδο που εξασφαλίζει το εισόδημα αυτό, πράγμα που αποδεικνύεται από τα ποσοστά κατοχής σειράς καταναλωτικών αγαθών (αυτοκίνητα, τηλεοράσεις, ψυγεία, κ.ά.), ιδιοκατοίκησης, προσδόκιμου επιβίωσης κτλ. Πχ. για μια τετραμελή οικογένεια με 2 παιδιά το όριο είναι 18,660$, ποσό που επιτρέπει μια διαβίωση που στις περισσότερες από τις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη θα χαρακτηρίζονταν υπερπολυτελής. Ας δούμε λίγα γραφήματα με στατιστικά...

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

4 σχόλια:

Zpi είπε...

"Χοντρικά, θεωρείται κάποιος κάτω από το όριο αυτό όταν έχει εισόδημα λιγότερο από το μισό του μισού του μέσου εισοδήματος της χώρας"

δηλ. <1/4 μέσου εισοδήματος;
πολύ λίγο μου ακούγεται

Το έχεις διαβάσει κάπου αυτό ή υποθέτεις ότι είναι κάπως έτσι;

Ρωτάω από περιέργεια, διότι είχα κάνει μια εργασία μαζί με έναν οικονομολόγο και για να ορίσουμε τα όρια της φτώχιας βρήκαμε αρχικά τη διάμεσο από τις τιμές των δεδομένων μας και στη συνέχεια θεωρήσαμε φτωχούς όσους είχαν εισόδημα <2/3 της διαμέσου.
Συγνώμη που επικεντρώνομαι σε αυτό το σημείο αντί να σχολιάζω το σύνολο του κειμένου σου, απλά θα ήθελα να ξέρω αν υπάρχει διαφορετικός τρόπος μέτρησης της φτώχιας

S G είπε...

Αν υπαρχουν λεει διαφορετικοι τροποι μετρησης της φτωχειας? Κοιτα αυτο.

Roark είπε...

Εδώ είναι τα όρια για το 2003. Γαι ένα άτομο είναι 9,393, περίπου το 1/4 του κατά κεφαλήν ΑΕΠ (κάπου 36.000)

http://www.census.gov/hhes/poverty/threshld/thresh03.html

Ο υπολογισμός είναι αρκετά περίπλοκος, γιαυτό το εξήγησα χοντρικά ώστε να καταλαβαίνουμε για τι τάξη μεγέθους μιλάμε.

http://www.census.gov/hhes/poverty/povdef.html

Zpi είπε...

Ευχαριστώ για τις παραπομπές. Ενδιαφέρουσες οι μελέτες που παρουσιάζετε, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι δε με βρίσκουν σύμφωνο όλοι οι σχολιασμοί που περιλαμβάνονται. Θα συνεχίσω πάντως να παρακολουθώ το blog σας.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock